Cudem jakimś Mini przywiozło mnie bezawaryjnie do ?odzi, natomiast ford, którym pojechałem do Szczecina, rozkraczył się w drodze powrotnej pod Poznaniem (i zapłacił za to najwyższą karę – skończył na złomowisku). Autko miało w zamyśle przejść niewielki remoncik, tymczasem po przystąpieniu do prac rozbiórkowych na każdym kroku odkrywałem następne niespodzianki – generalnie „koń trojański”. Blacharz i lakiernik trzymał go 6 miesięcy, potem półtora roku stał bezczynnie i dopiero w marcu 2006 znalazłem czas żeby zacząć go składać. Pierwsza jazda odbyła się w listopadzie.
Dokumentację zdjęciową remontu można obejrzeć na mojej stronie internetowej (blisko 70 fotografii). ?ącznie prace pochłonęły prawie 900 roboczogodzin i zdecydowanie nie była to robota na akord
